Πρώτον, στους λόγους που η κρίση χρέους μετετράπη σε κρίση δανεισμού.
Ο κ. Σαμαράς χρέωσε την εξέλιξη αυτή εκ νέου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην οποία καταλόγισε ότι:
Φούσκωσε το έλλειμμα θέτοντας την οικονομία σε απόσταση βολής από τους κερδοσκόπους.
Αργησε να παραδεχθεί τη σοβαρότητα του προβλήματος και ανάλωσε πολύτιμο χρόνο χωρίς να λάβει μέτρα που την ίδια περίοδο άλλες χώρες προωθούσαν.
Προέβη σε σειρά κινήσεων και δημόσιων τοποθετήσεων («τιτανικός», «κίνδυνος απώλειας εθνικής κυριαρχίας», απειλή προσφυγής στο ΔΝΤ) που απαξίωσαν τη χώρα, προκάλεσαν τις αγορές και τελικά την έθεσαν εκτός αυτών.
Δεύτερον, στην κριτική προς τον Μηχανισμό Στήριξης και στα όσα εντός αυτού συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα.
«Τα μέτρα προσαρμογής είναι διπλάσια από όσα απαιτούνται, επειδή τα μισά από τα κέρδη τους θα τα απορροφήσει η ίδια η ύφεση που προκαλούν», είπε ο κ. Σαμαράς που χαρακτήρισε πρωτόγνωρο το μέγεθος της προσαρμογής στα παγκόσμια χρονικά.
Τρίτον, ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στην στρατηγική εξόδου της χώρας από το μνημόνιο και τις δεσμεύσεις του, περιγράφοντας ένα «άλλο μείγμα» οικονομικής πολιτικής και επαναδιατυπώνοντας τις προτάσεις του κόμματος για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
«Δεν χρειάζονται άλλα περιοριστικά μέτρα. Χρειάζονται αντισταθμιστικά μέτρα, τα οποία θα εξουδετερώνουν την ύφεση. Το αθροιστικό αποτέλεσμα των αντισταθμιστικών αυτών μέτρων σε συνδυασμό με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες θα δημιουργήσουν έναν «ενάρετο οικονομικό κύκλο ανάπτυξης» σε αντίθεση με τον «φαύλο κύκλο» που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα μας, ενώ, παράλληλα, θα απαλύνουν τις κοινωνικά ασθενέστερες ομάδες από το δυσβάστακτο κόστος της προσαρμογής».
Ο κ. Σαμαράς τοποθέτησε το χρονικό διάστημα της εξόδου, σε περίπτωση άμεσης εφαρμογής των προτεινομένων από τη Νέα Δημοκρατία μέτρων, στα δύο με τρία χρόνια.
http://www.ethnos.gr/
